Back in Sydney.. Yeah!

In mijn vorige blog was duidelijk mijn teleurstelling te lezen dat ik weer terug was in Australië… Inmiddels heeft deze teleurstelling plaatsgemaakt voor liefde want ook op Sydney ben ik weer een beetje verliefd geworden! NZ was werkelijk een geweldig avontuur en dit zal ik nooit vergeten maar Australia heeft ook heel wat moois te bieden waar ik heel veel zin in heb:). Ik ben inmiddels al over de helft, de tijd gaat nu echt vliegen!

In deze blog ga ik vertellen over mijn nieuwe huisje, over mijn stage en natuurlijk over Australia! Deze keer is het geen spectaculaire blog want deze twee weken heb ik nog niet heel veel spannends gedaan;)

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de lieve berichtjes voor mijn verjaardag. Zag er best wel een beetje tegenop om hier me verjaardag te moeten meemaken dus dit heeft me goed gedaan! Thanks :)

En dan nu verder over Australia. Een van de mooiste dingen aan Australia is hun trots. Mensen in Australia zijn ontzettend trots en gebonden aan hun land. Iedere woensdag is er een assembly (bijeenkomst) op mijn stage waar de hele school bijeenkomt in de aula en er allereerst het volkslied wordt gezongen. De school captains dragen de vlag en alle leerlingen moeten staan. Dit is een ontzettend mooi moment. Ook ANZAC (Australia New Zealand Army corps) day werd gevierd op mijn stage (soort dodenherdenking). Op vrijdag was er een extra assembly ingepland. Het symbool van ANZAC day is the red poppy (rode bloem). Iedere klas had red poppys gemaakt en tijdens het assembly ging iedere student het podium op om een poppy op de wand te plakken. Dit was ff een kippenvelmomentje! Daarna kwam er een spannend moment, het was namelijk de bedoeling om 1 minuut stilte te houden… Dit is ontzettend moeilijk met leerlingen met een beperking maar wat deden ze het ontzettend goed! Trots momentje!

Zaterdag werd ANZAC day gevierd in Sydney. Er was een grote parade waarin veel veteranen meeliepen maar ook veel jongeren. Erg bijzonder om dit mee te maken! Op deze dag voel je echt de eenheid van het Australische volk. Trotse mensen die trots zijn op hun land. Erg mooi om dit te mogen meemaken. Als ik dan zo rondloop door Sydney voel ik me erg gelukkig en trots op mezelf. Het is toch wel heel erg cool om hier te wonen!!

Zondag heb ik samen met Denise de ferry gepakt en een aantal eilanden in de omgeving bezocht, helaas was het weer niet super best. Maandag heb ik gewerkt aan mijn visieverslag in de bibliotheek en op dinsdag ben ik naar Palm Beach geweest! Dit was de enige dag dat het mooi zou worden deze week dus mijn kans gegrepen! Mooi strand met een geweldig uitzicht vanaf de vuurtoren :)

Een van de minder mooie dingen aan Sydney is het weer… Hier heeft afgelopen week een storm gewoed waardoor er 3 mensen zijn overleden… Vele bomen zijn omgewaaid en straten ondergelopen met water. Veel wegen en paden waren onbegaanbaar en het was niet echt een feestje om hier te wonen. Maar goed nu is gelukkig het weer weer beter (voor nu…).

Ik ben inmiddels ook weer begonnen op me stage en dat begon meteen weer goed want ze waren blijkbaar erg blij dat ik er was. Na de vakantie is term 2 begonnen (semester 2) en ook bij dit semester sta ik op iedere klas als assistent. Dit betekend dat ik van de een naar de andere klas vlieg… en eigenlijk is dit wel heel erg fijn want zo zie ik iedere student op de gehele school!
Ik snap dat jullie totaal geen idee hebben van mijn dag dus hier een voorbeeld van een woensdag: (de klassen hebben kleuren i.p.v. cijfers) 6 uur opstaan. 7 uur lopen naar station. 8.15 gearriveerd op stage. 8.30 staffmeeting. 8.45 studenten opwachten. 9.00 yellow/pink class. 10.00 assembly. 10.30 aqua class assistentie met morning tea. 11.15 toezicht speelplaats. 11.15 pauze. 11.30 begeleiden studenten bij canteen (sandwiches maken). 12.30 aqua class helpen met lunch. 13.00 pauze 13.30 white class swimming. 14.30 toezicht bussen . 15.00 dag zit erop. 16.30 thuis. Mijn dag is dus vrij chaotisch maar de docenten waar ik bij in de klas kom zijn erg dankbaar dat ik er ben. Iedere keer bedanken ze me weer dat ik er ben dus dat is erg lief! Het is een hele leerzame stage waarin ik heel veel leer op het gebied van gedragsproblematiek maar toch zie ik mijn toekomst niet met soortgelijke studenten. Ik mis op deze stage het lesgeven, het is hier vooral begeleiden en corrigeren ;). Maar als ik deze leerlingen aankan dan kan ik werkelijk iedere leerling aan! Soms zijn de leerlingen namelijk vrij lastig maar ze zitten ook niet voor niks op deze school. De leerlingen zijn allemaal verstandelijk beperkt en de meeste leerlingen kunnen niet praten, laat staan communiceren. Het is daarom een hele opgave om ze iets aan te leren. Daarnaast hebben vrij veel leerlingen ook nog een lichamelijke beperking en zijn daardoor volledig afhankelijk van de docenten als het gaat om eten en naar het toilet gaan. Met behulp van pictogrammen en gebarentaal wordt er geprobeerd om leerlingen te leren communiceren en daardoor kunnen ze verder ontwikkelen. Op mijn stage varieert de leeftijd van 4 t/m 20 jaar, dit is een vrij groot verschil en dit merk je heel goed. De jonge leerlingen zijn over het algemeen een stukje gemakkelijker dan de oudere leerlingen. Met de oudere leerlingen moet je oppassen omdat deze (vooral in vergelijking met mij) groot en zeer sterk zijn. Wanneer er een knopje bij hen om gaat hebben ze geen controle meer over zichzelf en daarom moet je dan oppassen. Maar gelukkig gaat het tot nu toe bij mij erg goed :). Het moet er af en toe wel echt hilarisch uitzien als ik tegen een jongen van 2 meter groot zeg dat hij naar mij moet luisteren en hem dan vervolgens meesleur naar zijn plek. Haha maar dit maakt me ook wel weer trots op mezelf! Kortom het is een zeer leerzame stage waarin ik me wel echt heel gewaardeerd voel.

Inmiddels ben ik ook helemaal gesetteld in mijn nieuwe huisje en ik voel me hier erg thuis :). Ik woon samen met een meisje uit Tsjechië, meisje uit Nederland en een jongen (eigenaar) uit Australië. Hier kan ik echt thuis komen en me spullen in de keuken laten zonder bang te zijn dat ze worden opgeruimd of meegenomen haha. Het is erg relaxt, filmpje kijken in de avond of gewoon kletsen. Zoals het hoort te zijn ;) Pluspunt is natuurlijk ook dat ik aan het strand woon nu maar helaas heb ik daar door het weer nog niet van kunnen genieten haha.

Nice to know:
- Ik heb mezelf verbaast over mezelf… haha. Mijn Engels is zo vloeiend dat mensen vaak niet doorhebben dat ik uit Nederland kom. Veel denken dat ik uit New Zealand kom dus dat is een mooi compliment. Ik spreek vrijwel altijd Engels en ik droom en denk zelfs in Engels. Schrijven van deze blog wordt zelfs een beetje lastig omdat ik makkelijker in Engels schrijf dan in Nederlands…
- Koffie is hier echt een ding… In de morgen puilen de koffietenten uit met mensen die koffie nodig hebben… Mensen drinken koffie buitenshuis i.p.v. binnenshuis. Lucky me drink ik geen koffie want daar bespaar ik heel veel geld mee…
- Ook ontbijten is hier een dingetje. Op zondagmorgen gaan veel gezinnen ontbijten buitenshuis en laatst stond er in de morgen zelfs een rij voor de diner.
- Ik heb de eerste dierenwinkel gespot in Sydney! Finally… Het is een grote xl dierenwinkel die veel verkoopt op het gebied van hond en kat maar op het gebied van knaagdier is er weinig te vinden… Ze verkopen hier ook geen dieren dus vraag me af waar mensen die kopen. Dus de cavia is nog steeds niet gevonden Liza!

Dit was het weer voor nu! Het is hier nu niet zo'n mooi weer dus ik heb het weekend gespendeerd in de libary. Morgen en dinsdag wordt het mooi weer dus ga ik erop uit :-)

See you later!
Laura